Erakunde birsortzaileak endekapen-logika batetik birsortze-logika batera pasatu nahi du, sistema bizi handi batera, haren mende baitago eta ematen baitu.
Horrek, negozioak egiteko, politika publikoak diseinatzeko, ekoizpen-prozesuak egituratzeko, gobernatzeko eta emaitzak neurtzeko moduan pentsaera aldaketa eskatzen du.
Erakundeak eta haien egiturak, sistema bizidun gisa birdiseinatu behar dira, beren potentzial handiena loratu eta aplikatu eta elkarlan-sareetan lan egin dezaten, tokiko erronka handiei zein erronka globalei modu artikulatuan eta interkonektatuta aurre egiteko.
Lantaldeen barruan, elkarrekiko zainketa sustatuz eta espazio seguruak eskainiz, non adimen kolektiboa, elkar-sorkuntza prozesuak eta erabakiak hartzeko era parte-hartzailea sustatuko baitira.